Het verhaal van de Jupiter
De inzender: “Het schip de “Jupiter” is getekend en gebouwd met in het achter hoofd een schip te bouwen waar twee volledige luxe appartementen in passen. De verdeling van de oppervlakte is gedaan volgens de voorschriften om een B&B te mogen hebben aan boord. Dit betekend 40% gasten verblijf en 60% vaste bewoning.
Vanwege de ligplaats waren wij gebonden aan een maximale afmeting van 24,70 meter lang bij 5,00 meter breed. Nu is de verleiding erg groot om een zo vierkant mogelijk schip te bouwen om ruimte te winnen. Dit is echter niet wat wij wilden.
Het doel was om boven water een zo origineel mogelijk schip te maken en onder water een “schoenendoos”. Helaas werd een “schoenendoos” onderwater niet door de Gemeente Amsterdam/Waternet geaccepteerd. Aangezien wij boven water een ook scheeps mogelijk uiterlijk wilden hebben wij onze plannen doorgezet met een gesneden onderwaterschip. Tijdens het slepen van de werf in Arnhem naar Amsterdam vertelde het sleepbedrijf dat hij nog niet eerder een nieuwbouw woonschip had gesleept dat zo mooi door het water sneed. En dat met een diepgang van 2,10 meter!
De “Jupiter” is een schip geworden waarbij de functionaliteit en de connectie met het water samen zijn gegaan met een op het oog origineel schip. Het gehele casco is nieuw gebouwd, alleen de ankers zijn écht oud. Veel mensen, waaronder kenners, hebben nauwelijks door dat het om een geheel nieuw schip gaat. Dus ons doel daarmee is geslaagd.
Een groot vraagteken voor de realisatie was de hoeveelheid daglicht die op de benedenverdieping beschikbaar is. Dit is enorm meegevallen en daarom ook een groot succes. Bij een normale dag is het niet nodig om op de beneden verdieping kunstmatig licht te gebruiken, omdat er genoeg daglicht aanwezig is via de patrijspoorten die in de huid verwerkt zitten.
Deze patrijspoorten zorgen echter niet alleen voor licht op de beneden verdieping, maar zorgen er ook voor dat je in de woonruimtes altijd ziet dat het water slechts een paar centimeter verwijderd is. Het is geweldig als mijn oudste zoon (19 maanden) voor de patrijspoort op de grond ligt en naar buiten kijkt en roept :Boot, boot! Of Eend, eend! Als deze langs varen of zwemmen. Ik kan niet wachten tot ik met mijn zoons voor de deur kan gaan zwemmen. Het ultieme gevoel van het wonen op een schip.
We wonen hier net enkele weken, maar wij voelden ons vanaf de eerste dag al helemaal thuis. De eerste ochtend kwam onze (toen nog enige) zoon)bij ons in bed liggen en keek via het raam naar buiten en zag in het donker de verlichte Magere Brug. Het enige wat hij zei is “Mooi, mooi!“
De jury: “De luxe motor van Richard Jonkman blijkt een replica van zijn oude schip, maar is in oppervlak verdubbeld met een verborgen onderwaterverdieping. Door slimme patrijspoorten en glazen vloerdelen keek de jury door twee woonlagen naar de wolken, en is beneden geen kunstlicht nodig. Met technisch nieuwe oplossingen en veel volharding is een waterwoonkwaliteit gebouwd die voorop loopt in de vernieuwing van het oud wordende en opdrogende aanbod van woonschepen.”
